ناوی کتێب : پێش ئه‌وه‌ی خۆت بکوژى - نامه‌ی خوشكێك  كه‌ بیر ‌ له‌ خۆكوشتن ده‌كاته‌وه!

نوسینى : أمين بن بخيت الزهراني .

وەرگێڕانی : أنهار کاوە مصطفی .

پێناسە : 

ده‌قی نامه‌كه‌: من كچێكم له‌ بیسته‌كانی ته‌مه‌نمدام، زیاد له‌ جارێك بیرم له‌ خۆكوشتن كرده‌وه‌، به‌ڵام پاشگه‌ز ده‌بوومه‌وه‌، ئه‌و جاره‌ به‌خورتی بیرمكرده‌وه‌ خۆبكوژم له‌به‌ر گرفته ‌خێزانییه‌كان كه‌ من هیچ ده‌ستیشم تێیدانیه‌ و هۆكارنیم، به‌ڵام ئازارم پێده‌گه‌یشت هیچ ده‌ره‌تان و ڕێگه‌ چاره‌یه‌كیشم نه‌بـو بۆ لێ ده‌ربازبوونــی تا ئێستاش جگه‌ له‌ خۆكوشتن، هه‌ڵبه‌ت چه‌ند فه‌توایه‌كم خوێندنه‌وه‌ كه‌ خۆكوشتنیان به‌ حه‌رام  داده‌نا و سه‌حه‌به‌كه‌شی ده‌باته‌ نێو ئاگر، به‌س ئه‌ی مامۆستا و زاناكانمان تاوانم چیه‌ تا فه‌توابده‌ن به‌ چونم بۆ‌ نێو ئاگر، ده‌ی خوا ده‌زانێت كه‌من گوناهێكی گه‌وره‌م نه‌كردوه‌ له‌ ژیانمدا، هیچ هه‌ڵه‌یه‌كم نه‌كردوه‌ جگه‌ له‌وه‌ی به‌دوای ئاسوده‌یدا ده‌گه‌ڕێم و بۆی عه‌وداڵم،  ئاسوده‌یشم له‌ نه‌بونم ده‌بینمه‌وه‌ له‌و ژیانه‌دا بۆ تێمناگه‌ن؟ ته‌واو..