بسم اللە الرحمن الرحیم 
سوپاس بۆ ئەو خوایەی کەوا چی بیەوێت دەی کات ، وە ویستی لەسەر  چی بێت دەی چەسپێنێت ، وە شایەتی دەدەم بەوەی کەوا خوا تاک و تەنهایەو بێ شەریکە بەشایەتی دانێکی یەک خوا پەرستانە ، وە شایەتی دەدەم کەوا پێغەمبەری خوا (صل الله علیە وسلم) بەندەو نێردراوی خوایە ، صەلات و سەلامی تەواوو  بەردەوام و نەبڕاوەی لێ بێت.
لە پاشاندا : 
ئەی باوەڕداران ‌بێ گومان دەربڕینی بێ دەسەڵاتی و بێ هێزی بەندەکان بۆ لای خوای گەورە ، شتێکی پێویست و جەخت لەسەر کراوە ، خوای پەروەردگار دەفەرمویت ( يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ) [سورة فاطر ]15

واتا: خه‌ڵكینه‌ ئێوه‌ هه‌مووتان فه‌قیرو هه‌ژارن وه‌ پێویستتان به‌ خوای گه‌وره‌یه‌ [وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ] وه‌ خوای گه‌وره‌ زۆر ده‌وڵه‌مه‌ندو سوپاسكراوه‌و شایه‌نی سوپاسكردنە
ئەم گەڕانەوەو ڕوو لەخوا کردنە زیاتر جەخت لێ کراوەتر دەبێت ، لە حاڵەتی ناڕەحەتیدا ، وە پێویستی یەکە لە سەر هەموو خەڵک ، چونکە ئەگەر خەڵکی توشی ناڕەحەتی بوون ، ئەوا ناچار دەبن بە ناچار بونێکی گەورە بە گەڕانەوەیان بۆ لای خوای گەورە ، ئەم ناچاربونەش  لەشەش بنچینەو بنەمای گەورەی شەرعیدا دەر دەکەوێت .

بنەمای یەکەم : باوڕ بوون بەهێز و دەسەڵاتی خوای پەروەردگار:
خوای پەروەردگار دەفەرموێت : [وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيرًا ] . الفرقان ۲ ، واتا  هه‌موو شتێكی دروست كردووه‌ له‌م بوونه‌وه‌ره‌وه‌ به‌ حیكمه‌تی خۆیشی ته‌قدیری هه‌موو شتێكی كردوه‌و ئه‌ندازه‌ی بۆ داناوه‌و كاتی بۆ دیاری كردووه‌. 
وەخوای پەروەردگار دەفەرموێت : [إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ (49)] القمر 
واتا: ئێمه‌ هه‌موو شتێكمان به‌ قه‌ده‌ر دروست كردوه‌و هه‌موو شتێك بڕاوه‌ته‌وه‌و بڕیارمان له‌سه‌ر داوه‌.
بۆیە پێویستە لەسەر ئیماندار کەوا باوەڕی بە قەدەری خوا هەبێت وە بە ئارام گری وە لەسەرخۆیانە مامەڵە لەگەڵ قەزاو قەدەردا بکەن .
پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم) دەفەرموێت:( عَجَباً لأمْرِ الْمُؤْمِنِ إِنَّ أَمْرَهُ كُلَّهُ لَهُ خَيْرٌ، وَلَيْسَ ذَلِكَ لأِحَدٍ إِلاَّ للْمُؤْمِن: إِنْ أَصَابَتْهُ سَرَّاءُ شَكَرَ فَكَانَ خَيْراً لَهُ، وَإِنْ أَصَابَتْهُ ضَرَّاءُ صَبَرَ فَكَانَ خيْراً لَهُ).
رواه مسلم
واتا:کاروباری موسڵمان جێگای تێڕامان و تێ فکرینە ،  چونکە کارو بارەکانی هەموی خێرو چاکەیە ، ئەمەش بۆ هیچ کەسێک نیە جگە لە ئیمان دار نەبێت  ،  ئەگەر توشی خۆشی و خۆش بەختی بێت ،  سوپاسی خوا بکات ئەوا  چاکەی بۆ دەنوسرێت  ، خۆ ئەگەر ناڕەحەت و بەڵایەکی توش ببێت و ئارام بگرێت لەسەری ئەوا خێرە بۆی پاداشتی دەدرێتەوە .

 بۆیە پێویستە لەسەر بەندە کەوا دڵی تۆکمەو دامەزراو بکات بە باوەڕبون بە قەزاو قەدەری خوای پەروەردگار ،هەموو کاروبارێک خوا ئەیبات بەڕێوە ، وە هەموو حوکم و بڕیارێک هەر بۆ ئەوە ، هەر شتێک خوا ویستی لەسەر بێت دێتە جێ هەر شتێکیش ویستی لەسەر نەبێت نابێت .

بنەمای دووم:پشت بەستن بەخوا بە پشتن بەستنێکی تەواو ، وەگێڕانەوەی کارەکان بۆ لای خوای گەورە. 
خوای گەورە دەفەرموێت: [وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ] الطلاق ۳ ، واتا: هه‌ر كه‌سێك كاره‌كانی به‌خوای گه‌وره‌ بسپێرێ و پشتی پێ ببەستێ و متمانه‌ی به‌ خوای گه‌وره‌ هەبێت ئه‌وا خوای گه‌وره‌ی به‌سه‌ به‌وه‌ی كه‌كاره‌كانی بۆ جێ به‌جێ بكات.
وە دەفەرموێت :(قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ) التوبة : ٥۱
واتا :ئه‌ی محمد (ﷺ) پێیان بڵێ: هیچ شتێك تووشی ئێمه‌ نابێت ته‌نها ئه‌وه‌ نه‌بێ كه‌ خوای گه‌وره‌ له‌ (لوح المحفوظ)دا نووسیویەتی له‌سه‌رمان وه‌ گۆڕانی به‌سه‌ردا نایات [هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (٥۱) هه‌ر خوای گه‌وره‌ سه‌رخه‌رو پشتیوان و دۆستمانه‌، وه‌ ئه‌وانه‌ی كه‌ باوه‌ڕدارن با كاره‌كانیان ته‌نها به‌ خوای گه‌وره‌ بسپێرن وه‌ ته‌نها پشت به‌ خواى گه‌وره‌ ببه‌ستن.
بۆیە پێویستە لەسەر بەندە کەوا پشت بەخوا ببەستێت وە هەموو کارەکانی بۆ لای ئەو بگەڕێنێتەوە ، وە خۆی مەشغوڵ نەکات بە خەیاڵاتی بێ بنەما ، بۆیە نابێت مرۆڤێکی لاواز بێت ئەو خەیاڵاتانە ببات بۆ هەموو جێگەیەک ، پێغەمبەری خوا صل الله علیه وسلم فەرمویەتی: ( الْمُؤْمِنُ الْقَوِىُّ خَيْرٌ وَأَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِ الضَّعِيفِ وَفِى كُلٍّ خَيْرٌ احْرِصْ عَلَى مَا يَنْفَعُكَ وَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ وَلاَ تَعْجِزْ وَإِنْ أَصَابَكَ شَيءٌ فَلاَ تَقُلْ لَوْ أَنِّى فَعَلْتُ كَانَ كَذَا وَكَذَا. وَلَكِنْ قُلْ قَدَرُ اللَّهِ وَمَا شَاءَ فَعَلَ فَإِنَّ لَوْ تَفْتَحُ عَمَلَ الشَّيْطَانِ ) .رواه مسلم ( 2664 ) 
 واتا: ئیمان داری بەهێز باشترو خۆشەویسترە لە ئیمان دارێکی بێ هێزو لاواز لە ئیماندا ، وە لەهەر شتێک کەوا خێرو چاکەیە پەیوەست ببە پێی ، وە دەستی پێوە بگرە ، پشت بەخوا ببەستە ، پشت مەکە لەعیبادەت و بەردەوام ببە  لەسەری ،هەر موصیبەت و ناڕەحەتیەک توشت بوو مەڵی ئەگەر ئاوا بوایە ئاوا ئەبوو یا ئەگەر ئاوا نەبوایە ئاوا نەدەبوو ، بەڵکو بڵێ ویست و قەدەری خوا وابوو کە واببێت ، چی بیەوێت دەی کات ،  چونکە ئەگەر بەم جۆرە نەبویت ئەوا ئەم کارە لەشەیطانەوەیە بۆ گومان خستنە ناو دڵتەوە.

بنەمای سێ یەم: گەڕانەوەو تەوبەکردن بۆ لای خوای گەورە .
خوای گەورە دەفەرموێت (ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ)

واتا: خراپەو تاوان بڵاو بۆتەوە لەناو خەڵکدا لەهەموو لایەک لەهەموو شوێنێک وشکانی بێت یاخود ناو زەریاو دەریاکان بێت ، لەخواردن و خواردنە  وەیان ، لە کاتی لەش ساغیان و بێ هێزیان ،  لەهەموو حاڵ و بارەکانیاندا فەسادی بڵاو بۆتەوە .
ئەمەش هۆکاری سەرهەڵدانی بریتی یە لە کەسەکان خۆیان ، چونکە خۆیان هۆکاری بڵاو کردنەوەی فەسادن ، بۆیە خوای پەروەردگار سزایان دەدات و سزایان بۆ دەنێرێت بەڵکو تەوبە بکەن و بگەڕێنەوە لای خوای گەورە ،
ابن عباس لەتەفسیری ئەم ئایەتەدا دەفەرموێت (لعلهم یتوبون ) الدرر المنثور في تفسیر بالمٲثور ٦/٤۹۷
واتا : بەڵکو تەوبە بکەن و بگەڕێنەوە لای خوای گەورە. 
بۆیە پێویستە کەوا بەندە هەوڵ بدات بۆ گەڕانەوە بۆلای خواو تەوبە بکات ، وە بزانێت کەوا خوای گەورە ئەم زەویەی بۆ ئەو ژێربار کردووە وە نازو نیعمەتەکانی لەزەوی بۆ ئەو دەرکردووە ، بۆ ئەوەی بەندەش بیربکاتەوەو بگەڕێتەوە لای خوای گەورەو تەوبە بکات . 
خوای گەورە دەفەرموێت :(وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ 42 فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ43  فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ44) الٲنعام .
واتا : لە ناکاو سزای ئێمەیان بۆ چوو وە بۆمان ناردن  ، ئا لەوکاتەدا ئەوان دەستە وەستان و بێ دەسەڵات بوون ، لەئاست کردنی خێرو چاکەو گەڕانەوە بۆلای خوا . 
بۆیە کاتێک کەوا خوای پەروەردگار دەسەڵاتی ئاشکرای خۆی نیشانی بەندەکانی دا ، ئەوا پێویستە لەسەریان بگەڕێنەوەو پەلە بکەن لە تۆبەو گەڕانەوە بۆ لای خوای گەورە ، وە ئەگەر وانەکەن و نەگەڕێنەوە لای خوا ، پشت هەڵکەن ، دڵەکانیان ڕەق ببێت ، شەیطانیش کارەکانیان بۆ بڕازێنێتەوە لەو کردەوانەی کەوا دەی کەن ، خوای گەورە دەرگاکانی خۆش بەختی و خۆش گوزەرانیان بۆ دەکاتەوە ، تا خۆش بەخت دەبن ،  لە خۆش گوزەرانیدا دەبن و دەمێننەوە خوایان بیر نامێنێت ، دواتر خوای گەورە لەناکاو دەیان گرێت بە گرتنێکی توندو سزادەر ، بەجۆرێک ناتوانن دەرباز ببن لێی.

بنەمای چوارەم: پێویستە لەسەر بەندە کەوا دەست بگرێت بە سەبەب و هۆکارەکانەوە .
خوای گەورە دەفەرموێت:(وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ) البقرة 195 

واتا: ئێوه‌ به‌ده‌ستی خۆتان خۆتان تووشی ته‌هلوكه‌و به‌هیلاك چون و لەناوبردن مه‌كه‌ن ،
پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم) دەفەرموێت:( ولا یورد الممرض علی المصح ) ٲخرجه مسلم من حدیث صهیب الرومي .
واتا: وشتری ساغ  کەوا نەخۆشە لەگەڵ ئەوانە تێکەڵی مەکەن کەوا ساغن.
وە فەرمویەتی:( فر من المجزوم فرارك من الٲسد ) ٲخرجە ٲحمد من حدیث ٲبو هریرة 9835
واتا : ڕاکە لەو کەسەی کەوا توشی بەڵەکی دەبێت وەکو چۆن ڕادەکەیت لە شێر [ئەمە بۆ ئەوەی،کەوا ئەوەی لەش ساغە توش نەبێت و نەی گرێتەوە ]

وە فەرمویەتی (صل الله علیه وسلم)«إِذا سَمِعْـتُم به بأَرْضٍ فلا تَـقْدَمُوا عليه، وإذا وَقَعَ بأَرضٍ وأنتم بها، فلا تَخْرُجوا فِـرارًا منه». [رواه البخاري ومسلم].
واتا « گەر بیستتان بەڵاو موصیبەتێک بڵاو بۆتەوە لە جێگایەک،  ئەوا بۆی مەچوون ، وە ئەگەر لەو شوێنەی ئێوەی تێدان ، بەڵاکە بڵاو بوبوەوە ،  ئەوا لێی دەرمەچن و لێی ڕامەکەن.
بۆیە پێویستە لەسەر بەندە کەوا دەس بگرێت بەهۆکارەکانی خۆپارێزی ، کاتێک ترس هەبوو لە توش بوون بەو نەخۆشی و دەردو بەڵایانەدا .

بنەمای پێنجەم: وەرگرتنی زانیاری لە شوێنە ڕەسمی و متمانە پێ کراوەکان 
پێویستە لەسەر بەندە کەوا هەوڵ بدات بۆ وەرگرتنی زانیاری لەو شوێنانە ،  کەوا ڕەسمی و متمانە پێ کراون ، دور کەوێتەوە لە دیعایەو پڕوپاگەندە . 

خوای گەورە دەفەرموێت :(وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ) 83 النساء 
واتا: كاتێك كه‌ مونافیقان هه‌واڵ و پڕوپاگه‌نده‌یه‌كیان بڵاو بكردایه‌ته‌وه‌ كۆمه‌ڵێك له‌ موسڵمانه‌ لاوازه‌كان بڵاویان دەكرده‌وه‌و به‌قسه‌یان ده‌كردن، ئه‌گه‌ر له‌ شتێك كه‌ هێمنی و ئارامی و سه‌ركه‌وتنی موسڵمانانی تێدا بوایه‌ یان ترس و له‌رزو تێک شكانی موسڵمانانی تێدا بوایه‌ یه‌كسه‌ر بڵاویان ده‌كرده‌وه‌ به‌ قسه‌ی مونافیقانیان ده‌كردو كاریگه‌ریان به‌سه‌ریانه‌وه‌ ده‌بوو ، به‌ڵام ئه‌گه‌ر ئه‌م هه‌واڵانه‌یان بگه‌ڕاندایه‌ته‌وه‌ بۆ لای پێغه‌مبه‌ری خوا( ﷺ) وه‌ بۆ لای زانایان  ئه‌وه‌ به‌عاقڵی و زانایی و دانایى خۆیان ده‌یانزانی كامه‌ی باشه‌ بڵاوی بكه‌نه‌وه‌و كامه‌ی خراپه‌ بڵاوى نه‌كه‌نه‌وه‌ .

بۆیە پێویستە لەسەر بەندە کەوا کارەکان بگەڕێنێتەوە لای ئەو کەسانە کەوا شارەزاو پسپۆڕن تیایدا ، وە زانیاری و مەعلومات لەو جێگایانە وەرگرێت کەوا تایبەتن ، لە شوێنی تر وەری نەگرێت ، وە نابێت وەکوو [بوقێک بێت ] واتا: کەڕەنایەک بەجۆرێک فوو بکات پێی و ئەوەی شائعەو شتی ناڕاست بێت بڵاوی کاتەوە لەناو خەڵکدا ، چونکە ئەمە زەرەرو زیان دەگەیەنێت بە خەڵک  لە دین و دونیایان .

بنەمای شەشەم: گرنگى دان بە نزا و پاڕانەوە 
پێویستە لەسەر بەندە کەوا بەردەوام نزاو پاڕانەوە بکات ، چونکە دوعاکردن ،  عیبادەت و خواپەرستی یە ، هەروەکو پێغەمبەری خوا(صل الله علیه وسلم) فەرمویەتی (الدعاء هو العبادة ) ٲخرجه الترمذی من حدیث النعمان ابن بشیر واتا :(دوعاکردن عیبادەت و خواپەرستی یە) 
ئەم دوعاو پاڕانەوەش دوو جۆرە :
یەکەمیان:دوعاکردن بەگشتی  
ئەوەیە بەندە دوعا بکات و بپاڕێتەوە بۆ لادان و دورخستنەوەی بەڵاو ناڕەحەتی ، یا هەر دوعایەکی تر لەو دوعایانەی کەوا پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم) دوعای پێ ئەکردو دەپاڕایەوە ، بۆ نمونە بڵێت [اللهم احمنا هذا البلاء ، اللهم ادفع عنا هذا الوباء ] واتا : خوایە ئەم بەڵاو موصیبەت و ناڕەحەتیەمان لەسەر لابدەیت و بمان پارێزیت لێی ، ئەمە کارێکی دروست و ڕێگە پێدراوە . 
وە ئیمامی بوخاری (ڕەحمەتی خوای لێ بێت) سەرباسێکی داناوە لە صەحیحەکەیدا ، بەناوی [ باب الدعاء برفع الوباء و الوجع ] ، 
وە ئیمامی النسائی لە کتابی السنن الکبری بابێکی هێناوە بەناوی [باب الدعاء بنقل الوباء]،کەوا فەرمودەیەکی هێناوە لەپێغەمبەری خواوە (صل الله علیه وسلم)دوعای کردوە بۆ گواستنەوەی نەخۆشی [ تا ] لە شاری مەدینەوە بۆ الجحفة ، بۆیە بەندە دوعا بکات کەوا خوا ئەم بەڵاو ناڕەحەتیە لابدات ، لەسەر موسوڵمانان بەگشتی و وڵاتی خۆشمان بەتایبەتی .
جۆری دووەم: دوعاکردن بەتایبەت
دوعاکردن و پەناگرتن و خۆ پەنادان لەم نەخۆشی و بەڵایانە ئەمەش دەبێتە سێ بەشەوە :
یەکەمیان : خوێندنی سورەتی [الفلق]وە [الناس ] ، پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم) دەفەرموێت :[فما تعوذ متعوذ بمثلیهما] ٲخرجه ٲبوداود، واتا هیچ پەنادەرێک  نی یە پەنای پێ بدرێت بەنمونەی خوێندنی ئەم دوو سورەتە ، بەویستی خوا ، بەندە کاتێک ترسا لە شتێک ئەوا پێویستە ئەم دوو سورەتە بخوێنێت ، داوا لەخوا بکات پێیان ،  کە پارێزراو بێت لە وەی کەوا لێی دەترسێت ، لەوانەش داوای پارێزراو بوون لەم بەڵاو ناڕەحەتی یە . 

پاڕانەوەوەو دوعای دووم:
ئەو فەرمودەیە کەوا ٲبوداود ڕیوایەتی کردووە ، ئیمامی ابن حبان بە صەحیحی داناوە ، کەوا پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم)دەی فەرموو : [اللهم ٳني ٲعوذ بك من البرص والجنون ، والجذام ، وسيء الٲسقام] واتا: خوایە پەنات پێ دەگرم لە گەڕی و گولی و شێتی وە هەر نەخۆشیەکی لەناوبەر .
بۆیە پێغەمبەری خوا(صل الله علیه وسلم) بەم دوعایە دوعای ئەکردو پەنای بەخوا ئەگرت . 
سێ یەم:خوێندنی زیکرو ویردێکە  لە بەیانیان و ئێواراندا
 لەفەرمودەیەکدا هاتوە که ئیمامی ٲبوداود و جگە لەویش  ڕیوایەتیان  کردوە ، پێغەمبەری خوا صل الله علیه وسلم فەرمویەتی:«مَا مِنْ عَبْدٍ يَقُولُ فِي صَبَاحِ كُلِّ يَوْمٍ وَمَسَاءِ كُلِّ لَيْلَةٍ: بِسْمِ اللهِ الَّذِي لا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ في الأرْضِ وَلا في السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ العَلِيمُ، ثَلاثَ مَرَّاتٍ، إِلاَّ لَمْ يَضُرَّهُ شَيْءٌ»رواه ٲبوداود.
واتا :هیچ بەندەیەک نیە کەوا هەموو ڕۆژێک  لەبەیانیان و هەموو ئێوارەیەک سێ جار بڵی [ « بِسْمِ اللهِ الَّذِي لا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ في الأرْضِ وَلا في السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ العَلِيمُ،]  ئەوا هیچ شتێک زیانی پێ ناگەیەنێت.
وە لەڕیوایەتێکی تری ٲبو داود دا هاتوە [لم تصبه فجٲة البلاء] واتا: لەناکاو توشی بەڵاو نەخۆشی نابێت . 
بۆیە یەکێک لەو نزاو پاڕانەوانەی کەوا  مرۆڤ لە بەڵاو موصیبەت دەپارێزێت ئەم دوعایەیە ، کەوا پێغەمبەری خوا (صل الله علیه وسلم)دەی خوێند لەبەیانیان و ئێواراندا سێ جار .

ئەم شەش بنچینەو بنەمایە ، پێویستە لەسەر مرۆڤ کەوا جێ بەجێیان بکات و کاریان پێ بکات ، چونکە ئەمانە گەورەترین شتن ، بۆ  دەربڕینی بێ دەسەڵاتی و عەجزمان ، لە بەرانبەر خوای گەورەدا ، لەژێر ڕۆشنایی ئەم پەتاو بەڵاو ناڕەحەتی یەی کەوا خەڵکی خستۆتە ترس و  بەرەو لەناوبردن .

 خۆپارێزی و پارێزراویش لەمە ،  گەڕانەوەو ڕوو کردنە خوای گەورەیە ، وە دەربڕینی بێ دەسەڵاتی و ملکەچ بوونە بۆی بەجێ بەجێ کردنی چەند بنەمایەک  ، لەوانە جێ بەجێ کردنی ئەم شەش بنەمایەیە .

داوا لەخوای گەورە دەکەم کەوا ئەم بەڵایە لەسەر مسوڵمانان بەگشتی لابدات ،  وە لەسەر وڵاتی خۆشمان بەتایبەتی ، وە پارێزراومان بکات ، جا لەسەر پێ بین یا دانیشتوبین یاخود لەناو خەوا بین ، وە لاشەکانمان پارێزراو بکات ، ڕزق و ڕۆزیمان زیاد بکات ، ئیمانمان تەواو کامڵ بکات ،  وە یەقینمان تەواو بکات بە ئەو ، وە هەر ئەو کاروبارەکانمان ئاسان و بەڕێ بکات وە بەپارێزراوی خۆی پارێزگارمان بێت .

والحمد لله رب العالمین ....

ئەم چەند ڕستەیەم لە ڕۆژی سێ شەم وت  دوای نوێژی عەصر لە ۱٥ مانگی رەجەب ، لە ساڵی ۱٤٤۱ لە مزگەوتی موصعەبی کوڕی عومەیر لە گەڕەکی الجزیرة .
نوسینی : الشیخ صالح بن حمد العصیمي (ئەندامی گەورە زانایان و مامۆستا لە مەککە و مەدینەی پیرۆز.)

وەرگێڕانی : ناصح حسن بیتوێنی