زیكرەکانى تایبەت بە خواردن و خواردنەوە: ماڵپەڕی وەڵامەکان
زیكرەکانى تایبەت بە خواردن و خواردنەوە
پرسیار:

ڕۆژانە موسڵمانان خواردن و خواردنەوە دەخۆن ئایا زیرەکانى تایبەت بە خواردن و خواردنەوە کامانەن؟

1- نزای پێش خواردن
 - «هه‌ر یه‌كێك له‌ئێوه‌، كه‌خواردنێكی خوارد با بڵێت:  (بِسْمِ اللهِ)  خۆ ئه‌گه‌ر بیری چوو، كه‌له‌سه‌ره‌تادا بیلێت: با بڵێت:  (بِسْمِ اللهِ فِي أَوَّلِهِ وَآخِرِهِ)»  (1) .
واته‌: (به‌ناوی خودا ده‌خۆم له‌سه‌ره‌تا و كۆتاییدا) . 
 - «هه‌ر كه‌سێك خودای گه‌وره‌خواردنێكی پێ به‌خشی با له‌پێش خواردنه‌كه‌ی بڵێت:  (اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيْهِ وَأَطْعِمْنَا خَيْرًا مِنْهُ)» 
واته‌: (خودایه‌پیت و به‌ره‌كه‌تی تێبكه‌بۆ مان و خواردنێكمان بده‌رێ له‌وه‌باشتر) .
«هه‌ر كه‌سێكیش خودای گه‌وره‌شیری پێ به‌خشی با له‌پێش خواردنه‌وه‌كه‌ی بڵێت:  (اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيْهِ وَزِدْنَا مِنْهُ)»(2) .
واته‌: (خودایه‌پیت و به‌ره‌كه‌تی تێبكه‌و بۆشمان زیاد بكه‌لێی)(3) .

2- نزاكردن له‌كاتی ته‌واو بوونی خواردندا

 - «الْحَمْدُ للهِ الَّذِي أَطْعَمَنِي هَذَا, وَرَزَقَنِيْهِ, مِنْ غَيْرِ حَوْلٍ مِنِّي وَلاَ قُوَّةٍ»(4) .
واته‌: (سوپاسء ستایش بۆ ئه‌و خودایه‌ی، كه‌ئه‌م خواردنه‌ی پێ به‌خشیم و ڕۆزی دام، به‌بێ هیچ هه‌وڵ و كۆشش و تواناییه‌كی خۆم). 
 - «الْحَمْدُ للهِ حَمْدًا كَثِيْرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيْهِ, غَيْرَ [مَكْفِيّ وَلاَ] مُوَدَّعٍ, وَلاَ مُسْتَغْنَىً عَنْهُ رَبَّنَا»(5) .
واته‌: (سوپاس و ستایشێكی زۆری پاكی پیرۆزی به‌رده‌وامی بێ بچڕان بۆ خودا، ئه‌ی په‌روه‌ردگار تۆ وازت لێ نه‌هێناوین و كه‌سیش نییه‌، كه‌بێ پێویست بێت لێت) .

3- نزای میوان بۆ خاوه‌ن خواردن

 - «اللَّهُمَّ بَارِكْ لَهُمْ فِيْمَا رَزَقْتَهُمْ, وَاغْفِرْ لَهُمْ، وَارْحَمْهُمْ»(6) .
واته‌: (خودایه‌پیت و به‌ره‌كه‌ت بكه‌ره‌ئه‌و ڕۆزیه‌ی، كه‌پێت به‌خشیون و لێیان خۆش ببه‌و ڕه‌حمیان پێ بكه‌) .

4- نزاكردن بۆ ئه‌وه‌ی، كه‌ئاو یان خواردنێكت بۆ دێنێت

 - «اللَّهُمَّ أَطْعِمْ مَنْ أَطْعَمَنِي وَاسْقِ مَنْ سَقَانِي»(7) .
واته‌: (خودایه‌خوداردن بده‌به‌وه‌ی، كه‌خواردنی پێدام و ئه‌وه‌ش تێر ئاو بكه‌، كه‌تێر ئاوی كردم) .

5- نزاكردن ئه‌گه‌ر لای خێزانی ماڵێك به‌ر بانگی كرده‌وه‌

 - «أَفْطَرَ عِنْدَكُمُ الصَّائِمُونَ, وَأَكَلَ طَعَامَكُمُ الأَبْرَارُ, وَصَلَّتْ عَلَيْكُمُ الْمَلاَئِكَةُ»(8) .
واته‌: (ڕۆژووانان له‌لاتان به‌ر بانگ بكه‌نه‌وه‌و پیاوچاكان له‌خواردنه‌كانتان بخۆن و فریشته‌كانیش بۆتان بپاڕێنه‌وه‌) . 
 (پاڕانه‌وه‌ی ڕۆژووان، ئه‌گه‌ر خواردن ئاماده‌بوو ڕۆژووی نه‌شكاند)
185 - «ئه‌گه‌ر یه‌كێك له‌ئێوه‌بانگ كرا بۆ خوانێك، با وه‌ڵامی بداته‌وه‌، خۆ، ئه‌گه‌ر به‌ڕۆژوو بوو با نزا و دوعایان بۆ بكات،
 خۆ، ئه‌گه‌ر به‌ڕۆژووش نه‌بوو با بخوات» (9) .
6- ڕۆژووه‌وان چی ده‌ڵێت ئه‌گه‌ر یه‌كێك جوێنی پێدا
 - «إِنِّي صَائِمٌ, إِنِّي صَائِمٌ»(10) .
واته‌: (من به‌ڕۆژووم، من به‌ڕۆژووم) . 

7- نزاكردن له‌كاتی بینینی نۆبه‌ره‌ی خۆراك و میوه‌

 - «اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِي ثَمَرِنَا, وَبَارِكْ لَنَا فِي مَدِيْنَتِنَا، وَبَارِكْ لَنَا فِي صَاعِنَا, وَبَارِكْ لَنَا فِي مُدِّنَا»(11) .
واته‌: (خودایه‌پیت و به‌ره‌كه‌ت بكه‌ره‌ناو به‌ر و بومه‌كه‌مانه‌وه‌و پیت و به‌ره‌كه‌ت بكه‌ره‌ناو شاره‌كه‌مانه‌وه‌ء پیت و به‌ره‌كه‌ت بكه‌ره‌صاع(12)و مشتمانه‌وه‌) . 

وەرگیراوە لە کتێبی : قەڵای موسـوڵمان له ویردەكانی قورئان و سووننەتدا
وەرگێڕانی : پێشین عبد الله محمود پێشینی


 (1) - أخرجه أبو داود 3 / 347 والترمذي 4 / 288 وانظر صحيح الترمذي 2 / 167 {وصححه الألباني في الإرواء (1965) وصحابية الحديث هي عائشة (رضي الله عنها)}.
(2) - الترمذي 5 / 506 وانظر صحيح الترمذي 3 / 158 {وحسنه الألباني في الصحيحة (2320) وصحابي الحديث هو عبد الله بن عباس (رضي الله عنهما)}. 
(3) - ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ ئه‌وه‌ی لێوه‌وه‌رده‌گیرێت، كه‌شیر باشترینی خواردن و خواردنه‌وه‌كانه‌، چونكه‌ بۆ خواردنه‌وه‌ی شیر فه‌رمووی: (بۆشمان زیاد بكه‌ لێی) به‌ڵام بۆ جگه‌ له‌شیر فه‌رمووی: (خواردنێكمان بده‌رێ له‌وه‌باشتر)  والله أعلم.
(4) - أخرجه أصحاب السنن إلا النسائي وانظر صحيح الترمذي 3 / 159 {وحسنه الألباني في الارواء (1989) وصحابي الحديث هو معاذ بن أنس (رضي الله عنه)}.
(5) - البخاري 6 / 214 والترمذي بلفظه 5 / 507 {وصحابي الحديث هو أبو أمامة (رضي الله عنه)}.
(6) - مسلم 3 / 1615 {وصحابي الحديث هو عبد الله بن بسر (رضي الله عنه)}.
(7) - مسلم 3 / 126 {وصحابي الحديث هو المقداد بن الأسود (رضي الله عنه)}.
(8) - سنن أبي داود 3 / 367 , وابن ماجه 1 / 556 , والنسائي في عمل اليوم والليلة برقم 296 -298, ونص على أنه يقوله إذا أفطر عند أهل بيت, وصححه الألباني في صحيح أبي داود 2 / 730 {وصحابي الحديث هو أنس بن مالك (رضي الله عنه)}.
(9) - مسلم 2 / 1054 {وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}.
(10) - البخاري مع الفتح 4 / 103 , ومسلم 2 / 806 {وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}.
(11) - مسلم 2 / 1000 {وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}.
(12) - (صاع) واته: چوار مشت  (والله أعلم) .

سەردان: ٢,٣٢٢ بەش: زیکرەکانى موسڵمان