حوكمى چاوڕەشتن چییە بۆ رۆژوەوان؟
هیچی تێدا نییە، تەنانەت ئەگەر قەترەیش بكاتە چاوى یان گوێى و ئەگەریش تامى قەترەكە هاتەناو گەرویەوە رۆژوەكەى ناشكێنێت، چونكە ئەوە خواردن و خواردنەوە نییە، و بەماناى خواردن و خواردنەوەیش نایەت بەڵكو لەبرى رێگرى كردن لە خواردن و خواردنەوە هاتووە و ئەمەش هەڵبژاردەى شێخى ئیسلام ابن تیمیەیە –رحمەالله- و ئەوەش تەواوە، بەڵام ئەگەر قەترەى كردە ناو لووتى و چووە ناو هەناویەوە بە ئەنقەست ئەوا رۆژوەكەى دەشكێت لەبەر فەرموودەى: (( بالغ في الاستنشاق إلا أن تكون صائماً))(1)، واتە: لەكاتى دەستنوێژدا بەجوانى ئاو ڕا بدە بەناو لووتدا مەگەر بەرۆژو بوویت.
(1) أخرجه أبو داود: كتاب الاستنثار (142). والترمذي: كتاب الطهارة/ باب ما جاء في تخليل الأصابع (38). والنسائي: كتاب الطهارة/ باب المبالغة في الاستنشاق (87). وابن ماجة: كتاب الطهارة وسننها / باب تخليل الأصابع (448).