مەبەست ئەوەیە كە وا حاڵی بوون كە پێغەمبەری خوا ﷺ باسی (خلوف فم الصّائم ) دەكات تام‌و بۆنی ناخۆشی دەمی ڕۆژوەوان دەڵێن سیواك ئەو بۆن‌و تامە ناخۆشە ناهێلێت، كەواتە نابێت بەكاری بێنین بۆ ئەوەی تام‌و بۆنە ناخۆشەكە بمێنێت، بەڵام نازانم مەسەلەكە مەسەلەیەكی، یەكەمیان: تام‌و بۆنی ڕۆژوەوان (مەعنەویە)، دووەمیشیان: فەرموودەمان هەیە لەسەر ئەوەی كە سیواك لە هەموو كاتێكدا سوننەتە بۆ ڕۆژوەوان‌و غەیری ڕۆژوەوان چونكە پێغەمبەر ﷺ دەفەرمووێت: (لَوْلا أَنْ أَشُقَ عَلَى أُمتِي لأَمَرْتُهُمْ بِالسِّوَاكِ عند كُلِّ صَلاةٍ، أَوْ مَعَ كُلِّ وُضُوءٍ) (رواه البخاري (887) ومسلم (252).) .

واتە: ئەگەر قورس‌و ناخۆش نەبوایە لەسەر ئوممەتەكەم ئەوا فەرمانم پێیان دەكرد كە لەگەڵ هەموو دەست نوێژێكدا سیواكیان بكردایا، وە بۆ هەموو نوێژێكیش سیواكیان بكردایا،، (مَعَ كُلِّ وُضُوءٍ) وە (عند كُلِّ صَلاةٍ) (كُل) نافەرموێت تەنها ئەو نوێژانەی كە پێش زەوالن بەڵام نوێژەكانی دوای زەوال قەیناكە، كەواتە سیواك سوننەتە ڕۆژوووەوان بیكات پێش نیوەڕۆ‌و دوای نیوەڕۆش ان شا‌و الله وە هەروەها دروستە ئاو لە دەم‌و لووتی وەربدات (المظمظة والاستنشاق)، وە نوێژی هیچ كەسێك دروست نیە بەبێ‌ دەست نوێژ(لا يَقْبَلُ الله صَلاةَ أحَدكُمْ إذَا أحْدَثَ حَتَى يَتَوضأ) (متفق عليه. )،
واتە: خوای گەورە نوێژی كەستان قەبوڵ ناكات كە دەست نوێژی شكا تاوەكو دەست نوێژ هەڵ نەگرێتەوە، دەی نوێژ بەبێ‌ دەست نوێژ قەبوڵ نیە، دەست نوێژیش تەواو نیە بەبێ‌ ئاو لە دەم‌و لوت وەردان، وە پاككردنەوەی ئەو دووە پێویستە.

ئەم پرسیارە لە لایەن بەڕێز (دکتۆر عبداللطیف أحمد)ەوە وەڵام دراوەتەوە