لە جۆرەكانی نـوێـژی سوننەت:
نوێژی ژن و مێردی تازە بەیەك گەیشتوو لەكاتی سەرجێی
سوننەتە بۆ پیاو كە نوێژ بە خێزانەكەی بكات پێش ئەوەی سەرجێی لەگەڵ بكات، لەبەر هاتنی ئەو كارە لە سەلەفەوە  -رِضْوَانُ اللهِ عَلَيْهِمْ-.
لە أبی سەعیدی مەولای أبی ئوسەید دەڵێت: " هاوسەرگیریم كرد و من كۆیلەبووم، جا بانگهێشتی كۆمەڵە كەسێكم كرد لە هاوەڵانی پێغەمبەر ﷺ كە ابن مسعود و ئەبو زەڕ و حوزەیفەیان تێدابوو، دەڵێ: قامەت كرا بۆ نوێژ و ئەبو زەر رۆیشت بۆ ئەوەی پێش نوێژی بكات و وتیان: تــۆ ! ئەویش وتی: ئایا وایە؟ وتیان : بەڵێ، دەڵێ: منیش پێشنوێژیم بۆیان كرد و كۆیلەیش بووم بەڵام فێریان كردم، وتیان: ئەگەر خێزانت هاتە ژورەوە بۆ لات دوو ركعات نوێژ بكە و پاشان داوای خێری هاتنە ژورەوەی بكە لە خوا بكە و پەنایش بگرە لەخوا لەشەڕ و خراپەی و پاشان ئیتر خۆت و خێزانت كاری خۆتان بكەن". (1 ).
لە ئەعمەشەوە ئەویش لە شەقیقەوە دەڵێت: پیاوێك هات ناوی أبو حورەیز بوو، پێی ووتم: كچێكی گەنجم مارە كردووە، وە من ترسی ئەوەم هەیە كە ڕقی لێم بێت، جا عبدالله ی كوڕی مسعودیش ووتی: " خۆشەویستی و پێكەوەبوون لە خواوەیە و ڕق لێبوونی یەكتر لەنێوان ژن  وپیاودا لە شەیتانەوەیە و دەیەوێت ئەو شتەی خوا بۆتانی حەڵاڵ كردووە لەپێش چاوتانی بخات و ڕقتان لێی بێت، جا ئەگەر ئەو كچە هات بۆ لات فەرمانی پێ بكە با لە پشتتەوە دوو ركعات نوێژ بكات". أَخْرَجَهُ عَبْدُ الرَّزَّاقِ وَابْنُ أَبِي شَيْبَةَ.
لە ریوایەتێكدا لای عبدالرزاق لە ئەعمەشەوە دەڵێت: باسی ئەوەم بۆ إبراهیم كرد ئەویش ووتی: عبدالله دەڵێت:  " وَقُلِ: اللَّهُمَّ بَارِكْ لِي فِي أَهْلِي وَبَارِكْ لَهُمْ فِيَّ، اللَّهُمَّ اجْمَعْ بَيْنَنَا مَا جَمَعْتَ بِخَيْرٍ، وَفَرِّقْ بَيْنَنَا إِذَا فَرَّقْتَ إِلَى خَيْرٍ"( 2).
جا ئەم دوو دەقەی كە باس كران بەڵگەن لەسەر مەشروعیەتی  دوو ركعات نوێژكردنی پیاو بە خێزانەكەی لەكاتی چوونە لایدا(3 )؛ ئەمەش كە لەو هاوەڵانەوە گێڕراوەتەوە لە بابەتێكە كە بواری بۆچون و تێگەیشتنی كەسی نیە، چونكە هاوشێوەی ئەو بابەتانە بە ڕاوبۆچوون ناوترێت، بۆیە حوكمی رەفع هەڵدەگرێت، جگە لەوەش نازانرێت كە هیچ كەسێك هەبووبێت بەرهەڵستی ئەو بۆچوونە بێت و پێچەوانە و دژی بووبێت. 

سەچاوە : کتێبی (( نوێژە سوننەتەکان)) لە نوسینى شێخ محمد بن عمر بن سالم بازمول .

سەبارەت بە دوعا لە شەوی یەکەم و کاتى سەرجێی 

 یەکەم : سوننەت وایە کە پیاو دەست بە نێوچەوانی خێزانى بگرێت و بڵێت: (( اللهم إني أسألك خيرها وخير ما جبلتها عليه، وأعوذ بك من شرها وشر ما جبلتها عليه)).

واتە : واتە: (خودایە من داوای خێر‌و چاكەكەیت لێدەكەم‌و چاكەی ئەوەیش، كە بۆیت دروست كردوە، هەروەها پەنات پێدەگرم لە شەڕ‌و زیانەكەی‌و ئەو زیانەیش، كە بۆت دروست كردوە) .

دووەم: کاتێک ویستی جیماعی لەگەڵ بکات ئیتر لە شەوی یەکەم بێ یان شەوەکانى تر با بڵێت: ( بسم الله، اللهم جنبنا الشيطان وجنب الشيطان ما رزقتنا)

واتە : واتە: (بە ناوی خودا ئەم كارە پیرۆزە ئەنجام دەدەم، خودایە شەیتانمان لێ دوور بخەرەوە، هەروەها شەیتان دوور بخەرەوە لەوەی، كە پێمان دەبەخشیت لە منداڵ) .

چونکە ئەگەر ئەم دوعایە بکات و خودا منداڵێكيان پێ ببەخشێت ئەوا هەرگیز شەیتان ناتوانێت زیانی پێ بگەێنێت.

(1 ) أثر صحيح: أخرجه عبد الرزاق فِي المصنف (6/191-192)، تحت رقم (10462)، وابن أبِي شيبة (4/311)، وصححه الألباني فِي (آداب الزفاف) (ص94-95).
(2) أثر صحيح: أخرجه عبد الرزاق فِي مصنفه (6/191) تحت رقم (10460-10461)، وابن أبِي شيبة فِي مصنفه (4/312)، وصحح إسناده الألبانِي فِي (آداب الزفاف) (ص94-95).
(3 ) وقد بوب عبد الرزاق الصنعانِي : على هذين الأثرين: (باب ما يبدأ الرجل الذي يدخل على أهله) وبوَّب ابن أبِي شيبة -رحمة الله عليهما-: (ما يؤمر به الرجل إذا دخل على أهله).