چۆن مرۆڤ بەختەوەر دەبێ وە دڵ تەنگی نامێنێ؟: ماڵپەڕی وەڵامەکان
چۆن مرۆڤ بەختەوەر دەبێ وە دڵ تەنگی نامێنێ؟

هه‌ركاتێك دڵ پشتی به‌ خوا به‌ست و متمانه‌ی له‌سه‌ر خوا بوو ، وه‌ ملی دانـه‌نواند بۆ خه‌یاڵ و ئه‌ندێشه‌كان و خه‌یاڵ و داڵغه‌لێدانه‌ خراپه‌كان ده‌ستیان به‌سه‌ریدانه‌گرت ، وه‌ متمانه‌ی هه‌بوو به‌ خوا و ته‌ماحی فه‌زڵی خوای هه‌بوو ، ئه‌و كاته‌ به‌وه‌ خه‌م و خه‌فه‌ته‌كانی له‌سه‌ر لاده‌چێت و زۆربه‌ی نه‌خۆشیه‌ جه‌سته‌یی و ده‌روونیه‌كانی نامێنێت ، وه‌ هه‌نده‌ له‌ به‌هێزبوون و سینگفراوانی و خۆشی و شادی به‌دیدێن بۆ دڵ كه‌ ناتوانرێت ده‌رببڕێن و ته‌عبیریان لـێبكرێت ، ئایا چه‌ند له‌ نه‌خۆشخانه‌كان پڕكراون له‌ نه‌خۆشكه‌وتوانی خه‌یاڵ و داڵغه‌ و ئه‌ندێشه‌ خراپه‌كان ؟ وه‌ ئایا ئه‌م شتانه‌ چه‌ند كاریگه‌ریان كردووه‌ته‌ سه‌ر زۆرێك له‌ كه‌سانی به‌هێز و به‌ توانا چ جای كه‌سانی لاواز ؟ وه‌ ئایا چه‌ند بوونه‌ته‌ هۆی بێعه‌قڵی و شێتبوون ؟ وه‌ كه‌سی ساغ و سه‌لامه‌ت ئه‌و كه‌سه‌یه‌ كه‌ خوا بێوه‌یی كردووه‌ و یارمه‌تیداوه‌ بۆ جیهاد كردنی ده‌روونی بۆ به‌ده‌ستهێنانی هۆكاره‌ به‌سووده‌ به‌هێزكه‌ره‌كانی دڵ كه‌ ده‌بنه‌ لابه‌ر و پاڵنه‌ری دڵه‌ڕاوكێ و قه‌له‌قبوونی ، خوای گه‌وره‌ فه‌رموویه‌تی : [وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ] [ الطلاق:٣]
واته‌ : هه‌ركه‌سێك پشت به‌خواببه‌ستێ ئه‌وا خوا به‌سه‌ بۆی ، واتا خوا به‌سه‌ بۆی له‌ به‌ده‌ستهێنـانــی هه‌موو ئه‌و شتانه‌ی كه‌ جێی بایه‌خپێــدانی ئه‌ون له‌ كاروباری دین و دونیای .
ئه‌و كه‌سه‌ی كه‌ پشت به‌ خوا ده‌به‌ستێت دڵی به‌هێزه‌ و خه‌یاڵ و بیرۆكه‌ خراپه‌كان كاریگه‌ری تێناكه‌ن و رووداوه‌كان بێزاری ناكه‌ن ، چونكه‌ ئه‌و ده‌زانێت كه‌ ئه‌مه‌ له‌ ده‌روون لاوازی و بێهێزی و داڕوخان و ترسێكه‌وه‌یه‌ كه‌ حه‌قیقه‌تی نیه‌ ، وه‌ له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌یشدا ده‌زانێت كه‌ خوا ئه‌و كـه‌سه‌ی كه‌ پشتی پێده‌به‌ستێت له‌ئه‌ستۆی خۆی گرتووه‌ له‌ئه‌ستۆگرتنێكی ته‌واو ، بۆیه‌ متمانه‌ی به‌ خوا هه‌یه‌ و دڵی ئارامه‌ به‌ وه‌عد و په‌یمانی ، به‌ هۆی ئه‌مه‌وه‌ خه‌م و خه‌فه‌ت و دڵه‌ڕاوكێ و قه‌له‌قبوونه‌كه‌ی نامێنێت و ته‌نگیه‌كه‌شی ده‌گۆڕێته‌وه‌ به‌ خۆشی و بێتاقه‌تبوونه‌كه‌شی به‌ شادی و ترسه‌كه‌شی به‌ ئارامی ، داوای بێوه‌یی و سه‌لامه‌تی له‌ خوا ده‌كه‌ین ، هه‌روه‌ها داوای ئه‌وه‌شی لـێده‌كه‌ین كه‌ بمانخاته‌ به‌ر فه‌زڵ و چاكه‌ی خۆی به‌وه‌ی كه‌ دڵه‌كانمان به‌هێز و دامه‌زراو بكات و پشت پێبه‌ستنی كامڵیش بكاته‌ نسیبمان كه‌ خوا ده‌سته‌به‌ركردنی هه‌موو خێرێك و لادانی هه‌موو ناخۆشی و زه‌ره‌رێكیشی گرتووه‌ته‌ ئه‌ستۆی خۆی بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه‌وابن .
کتێبی : ڕێگا بەسوودەکانی گەیشتن بە ژیانێکی بەختەوەر
وەرگێڕانی: مامۆستا محمد عبدالرحمن

سەردان: ٨,٦٨٢ بەش: تەزکیەى نەفس