بسم الله الرحمن الرحیم
سوپاس و ستایش بۆ خواى گەورە وە درودو سڵاو لە سەر گیانى پێغەمبەرى خوا وە لەسەر خێزان و كەس وكارى ئیماندارو هاوەڵان و شوێن كەوتوانى تا رۆژى دوایى.
دروست نییە قەصاب یان ئەو كەسەی قوربانییەكە سەر دەبڕێت كرێی سەر بڕینەكەی لە قوربانییەكە پێ بدرێـت.
عَنْ عَلِيٍّ (رضي الله عنه) قَالَ: ((أَمَرَنِي رَسُولُ اللَّهِ (ﷺ) أَنْ أَقُومَ عَلَى بُدْنِهِ، وَأَنْ أَتَصَدَّقَ بِلُحُومِهَا وَجُلُودِهَا وَجِلاَلَهَا، وَأَمَرَنِي أَنْ لاَ أُعْطِيَ الْجَزَّارَ مِنْهَا شَيْئَاً، وَقَالَ: نَحْنُ نُعْطِيهِ مِنْ عِنْدِنَا)) صحيح مسلم رقم: (3241) ومسند الإمام أحمد رقم: (1338) وصحيح سنن أبي داود رقم: (1552).
واتە: پێغەمبەری خوا (ﷺ) فەرمانی پێ كردم كە هەستم سەرپەرشتی ووشترەكانی بكەم، وە گۆشت و پێست و جلەكەی كە لە سەری دانرابوو بكەم بە خێر و صەدەقە و بیبەخشم، وە فەرمانی پێ كردم كرێی قەصابەكە لە قوربانییەكە نەدەم، وە فەرمووی: ئێمە خۆمان دەیدەینێ.
قال النووي: (ولا يجوز جعل الجلد وغيره أُجرةً للجزار، بل يتصدق به الـمضحي، أو يتخذ منه ما ينتفع بعينه ) الـمجموع: (6 /311).
واتە: دروست نییە پێستەكە یان غەیری پێستەكە (وەك سەر و پێ و خوری) بدرێت بە قەصابەكە لە جیاتی كرێ، بەڵكو خاوەن قوربانی دەیكات بە خێر و صەدەقە، یان دەیكات بە شتێك كە خۆی سودی لێببینێت.
وفي " الـمجموع ": (إذا أعطى المضحي شيئاً من لحم الأضحية أو جلدها [الجزار أو القصاب] فإنْ أعطاهُ لِـجزارتهِ لَمْ يَجُزْ، وإنْ أعطاهُ أُجرتهُ ثُمَّ أعطاهُ اللحمَ لكونهِ فقيراً جاز، كما يدفع إلى غيرهِ من الفقراء، والله أعلم) الـمجموع: (8 /313).
واتە: ئەگەر خاوەن قوربانی شتێك لە گۆشتی قوربانییەكە یان پێستەكەی بدات بە قەصابەكە لە بەر ئەوەی حەیوانەكەی بۆ سەر بڕیوە ئەوا دروست نییە، وە ئەگەر كرێكەی پێدا و ئەنجا بەشێك گۆشتی پێدا لە بەر ئەوەی فەقیر و هەژار و دەست كورتە ئەوا دروستە وەك چۆن گـۆشت دەدات بە جگە لە ئەویش لە فەقیر و هەژارەكان، وە خواش زاناترە.
[ئەم پرسیار و وەڵامە لە كتێبی (چۆنێتى قوربانى كردن لەسەر دەمى پێغەمبەردا ﷺ) وەرگیراوە لە نوسنی مامۆستا محمد عبدالرحمن]