بسم الله الرحمن الرحیم
سوپاس و ستایش بۆ خواى گەورە وە درودو سڵاو لە سەر گیانى پێغەمبەرى خوا وە لەسەر خێزان و كەس وكارى ئیماندارو هاوەڵان و شوێن كەوتوانى تا رۆژى دوایى.
قال ابن القيم: (وَكَانَ مِنْ هَدْيِهِ (ﷺ): أَنَّ الشّاةَ تُجْزِئُ عَنْ الرّجُلِ وَعَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَلَوْ كَثُرَ عَدَدُهُمْ) زاد الـمعاد: (2 / 323).
واتە: لە ڕێنمای و فەرموودەكانی پێغەمبەردا (ﷺ) وابووە كەوا: (مەڕێك یان بزنێك) دروستە لە جیاتی پیاوێك خۆی و خێزانی و منداڵەكانی بكرێتە قوربانی، هەرچەندە ژمارەیان زۆریش بێت.
عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا أَيُّوبَ الأَنْصَاڕيَّ (ﷺ) كَيْفَ كَانَتِ الضَّحَايَا فِيكُمْ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ (ﷺ) ؟ قَالَ: ((كَانَ الرَّجُلُ فِي عَهْدِ النَّبِيِّ (ﷺ) يُضَحِّي بِالشَّاةِ عَنْهُ وَعَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ، فَيَأْكُلُونَ وَيُطْعِمُونَ، ثُمَّ تَبَاهَى النَّاسُ فَصَارَ كَمَا تَرَى)) صحيح سنن الترمذي رقم: (1505)، وصحيح سنن ابن ماجه رقم: (2563).
واتە: پرسیارم كرد لە (أبو أیوب الأنصاری): قوربانی ئەنجام دان چۆن بوو لە سەردەمی پێغەمبەردا (ﷺ) ؟ فەرمووی: لە سەردەمی پێغەمبەردا (ﷺ) پیاو ئاژەڵێكی (مەڕێك یان بزنێك)ی دەكرد بە قوربانی بۆ خۆی و خێزانی و منداڵەكانی، وە خۆیان لێان دەخوارد و لێشیان دەدا بە خەڵك بۆ خواردنی، ئەنجا خەڵك دوای ئەو سەردەمە دەستیان دایە شانازی وەك دەیبینی.
[ئەم پرسیار و وەڵامە لە كتێبی (چۆنێتى قوربانى كردن لەسەر دەمى پێغەمبەردا ﷺ) وەرگیراوە لە نوسنی مامۆستا محمد عبدالرحمن]