دروسته‌ بۆ ئافره‌ت، كه‌له‌ماڵى مێرده‌كه‌ى ببات ئه‌وه‌نده‌ى كه‌ پێویستێتى بۆ خۆی و منداڵه‌كانى به‌بێ مۆڵه‌تى و ئاگادارى مێرده‌كه‌ى، ئه‌گه‌ر ئه‌وه‌نده‌ى نه‌دا پێیان كه‌ به‌شیان بكات، به‌ڵام به‌بێ زیاده‌ڕه‌وى و ئیسراف، چونكه‌ هاتووه‌ له‌ صه‌حیحه‌یندا  له‌عائیشه‌وه‌ (ڕه‌زاى خواى لێبێت) فه‌رمووى: هندى كچى عتبه‌ (ڕه‌زاى خواى لێبێت) فه‌رمووى: (ئه‌ى پێغه‌مبه‌رى خوا - صلى الله علیه‌وسلم -  ئه‌بو سوفیان ئه‌وه‌نده‌م ناداتێ، كه‌به‌شى خۆم و منداڵه‌كانم بكات، پێغه‌مبه‌رى   خوایش - صلى الله علیه‌وسلم -  فه‌رمووى: له‌ماڵه‌كه‌ى به‌ره‌به‌شى خۆت و منداڵه‌كانت به‌ چاكه‌واته‌به‌بێ ئیسراف. 

فَتَاوَى نُورٌ عَلَى الدَّرْب، عبد العزيز بن باز رحمه الله  (ص: 17).