ئایا ئەو ئەندامانەی دەستنوێژگرتن، كە شوشتنیان پێویستە، دەتوانین زیاتر لە سێ جار بشۆین؟
شوشتنی ئەندامەكانی دەستنوێژگرتن، كە دەم و چاو و هەردوو دەست و هەردوو پێ دەگرێتەوە، زیاتر لە سێ جار سەرپێچی سوننەتی پێغەمبەرمانە(ﷺ)، و كارێكی ترسناكە، چونكە بەزاندنی سنورە شەرعییەكانە بۆ ئیسراف، ئیسرافیش حەرامە بەیەكدەنگی زانایان(1) .
بەڵگە :
* لە قورئانی پیرۆز: [يَابَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَكُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ](2).
* لە فەرموودەی پێغەمبەر (ﷺ) :
1 ــ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ مَرَّ بِسَعْدٍ وَهُوَ يَتَوَضَّأُ فَقَالَ « مَا هَذَا السَّرَفُ ؟» . فَقَالَ أَفِى الْوُضُوءِ إِسْرَافٌ ! قَالَ « نَعَمْ وَإِنْ كُنْتَ عَلَى نَهَرٍ جَارٍ» (3).
2 ــ عَنْ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ مُغَفَّلٍ قال: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ﷺ يَقُولُ « إِنَّهُ سَيَكُونُ فِى هَذِهِ الأُمَّةِ قَوْمٌ يَعْتَدُونَ فِى الطُّهُورِ وَالدُّعَاءِ » (4) .
(1) ينظر : روضة الأفهام في شرح زوائد المحرر على بلوغ المرام (1\107).
(2) الأعراف : 31 .
(3) أخرجه أحمد (7066) و أبو داود (272) و ابن ماجه (425).
(4) أخرجه أبو داود (96).