ویرده‌كانی خه‌وتن
یەکەم : «ده‌سته‌كانی كۆده‌كاته‌وه و پاشان فوی پێدا ده‌كات و هەر سێ سورەتى (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ، قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) ده‌خوێنێت:
پاشان به پێی توانای ده‌ست ده‌هێنێت به لاشه‌یدا، له سه‌ر و ده‌م و چاویه‌وه ده‌ست پێده‌كات، تا ئه‌ندامه‌كانی تری لاشه‌ی (ئه‌م كاره سێ جار ئه‌نجام ده‌دات) »
دووەم : خوێندنی (آية الْكُرْسِي) ( اللَّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ وَلا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ [البقرة: 255]
سێیەم : خوێندنی دوو ئایەتی كۆتایی سورەتی (الْبَقَرَة) ئەتپارێزێ و بەستە ( آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ (285) لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْراً كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلا تُحَمِّلْنَا مَا لا طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلانَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ) [البقرة: ٢٨٥ – ٢٨٦]
چوارەم : «بِاسْمِكَ رَبِّي وَضَعْتُ جَنْبِي, وَبِكَ أَرْفَعُهُ, فَإِنْ أَمْسَكْتَ نَفْسِي فَارْحَمْهَا, وَإِنْ أَرْسَلْتَهَا فَاحْفَظْهَا, بِمَا تَحْفَظُ بِهِ عِبَادَكَ الصَّالِحِينَ»
واته: (په‌روه‌ردگارم به‌ناوی تۆ ته‌نیشتم دانا و به ناوی تۆش به‌رزی ده‌كه‌مه‌وه، خودایه خۆ، ئه‌گه‌ر ڕۆحه‌كه‌مت گرته‌وه به‌زه‌ییت پێیدا بێته‌وه، خۆ، ئه‌گه‌ر گه‌ڕاندیشته‌وه بیپارێزه له زه‌ره‌ر و زیانی شه‌یتان، به‌وه‌ی، كه به‌نده چاكه‌كانی خۆتی پێ ده‌پارێزیت) .
پێنجەم : «اللَّهُمَّ إِنَّكَ خَلَقْتَ نَفْسِي وَأَنْتَ تَوَفَّاهَا, لَكَ مَمَاتُهَا وَمَحْيَاهَا, إِنْ أَحْيَيْتَهَا فَاحْفَظْهَا, وَإِنْ أَمَتَّهَا فَاغْفِرْ لَهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ»
واته: (خودایه تۆ ڕۆحی منت به‌دی هێناوه و تۆش لێمی ده‌ستێنیته‌وه و ده‌یشیمرێنیت، به‌ده‌ستی تۆیه مراندن و زیندوو كردنه‌وه‌ی، خۆ، ئه‌گه‌ر ژیاندت بیپارێزه، خۆ، ئه‌گه‌ر له لاشه‌میشت جیاكرده‌وه و مراندت لێی خۆش ببه، خودایه من داوای سه‌رفرازی و سه‌لامه‌تیت لێده‌كه‌م) .
شەشەم : دەست بخەرە ژێر ڕومەتی ڕاستت و بڵێ: «اللَّهُمَّ قِنِي عَذَابَكَ، يَوْمَ تَبْعَثُ عِبَادَكَ»
واته: (خودایه بم پارێزه له سزاكه‌ت، ئه‌و ڕۆژه‌ی، كه به‌نده‌كانت زیندوو ده‌كه‌یته‌وه، كه ڕۆژی قیامه‌ته) .
حەوتەم : «بِاسْمِكَ اللَّهُمَّ أَمُوتُ وَأَحْيَا»واته: (خودایه به‌ناوی تۆ ده‌مرم و ده‌ژیم) .
هەشتەم : «سُبْحَانَ اللهِ (سی و سێ جار) الْحَمْدُ للهِ (سی و سێ جار) اللهُ أَكْبَرُ (سی و چوار جار)»
نۆیەم : «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبَّ الأَرْضِ, وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ, رَبَّنَا وَرَبَّ كُلَّ شَيْءٍ, فَالِقَ الْحَبِّ وَالنَّوَى, وَمُنْزِلَ التَّوْرَاةِ وَالإِنْجِيلِ, وَالْفُرْقَانِ, أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَيْءٍ أَنْتَ آخِذٌ بِنَاصِيَتِهِ، اللَّهُمَّ أَنْتَ الأَوَّلُ فَلَيْسَ قَبْلَكَ شَيْءٌ, وَأَنْتَ الآخِرُ فَلَيْسَ بَعْدَكَ شَيْءٌ, وَأَنْتَ الظَّاهِرُ فَلَيْسَ فَوْقَكَ شَيْءٌ, وَأَنْتَ الْبَاطِنُ فَلَيْسَ دُونَكَ شَيْءٌ, اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَأَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ»
واته: (خودایه په‌روه‌ردگاری حه‌وت ئاسمانه‌كان و زه‌وی، په‌روه‌ردگاری عه‌رشی گه‌وره، په‌روه‌ردگارمان و په‌روه‌ردگاری هه‌موو شتێك، ته‌قێنه‌ری دانه‌وێڵه و ناوك و دابه‌زێنه‌ری ته‌ورات و ئینجیل و فورقان (قورئان)، په‌نات پێده‌گرم له شه‌ڕ و زیانی هه‌موو ئه‌و دروست كراوانه‌ی خۆت، خودایه تۆ هیچ شتێكت له پێشه‌وه نه بووه و ده‌مێنیت له دوای له‌ناوچوونی هه‌موو درووست كراوه‌كان و به هێز و به‌توانایت و هیچ شتێكیش له سه‌روو تۆوه نییه و هه‌موو درووست كراوه‌كانت پێویستیان به تۆیه و كه‌سیش نییه، كه هاو شێوه‌ی تۆ بێت، سا خودایه قه‌رزداریمان له‌سه‌ر لابه‌ره و ده‌وڵه‌مه‌ندیشمان بكه له هه‌ژاری) .
دەیەم : «الْحَمْدُ للهِ الَّذِي أَطْعَمَنَا وَسَقَانَا, وَكَفَانَا, وَآوَانَا, فَكَمْ مِمَّنْ لا كَافِيَ لَهُ وَلا مُؤْوِيَ»
واته: (سوپاس و ستایش بۆ ئه‌و خودایه‌ی، كه تێر خواردن و تێر ئاوی كردووین و بێ پێویستی كردووین له درووست كراوه‌كانی و ڕه‌حمی پێكردووین، له هه‌مان كاتیشدا كه‌سانێك هه‌ن، نه شوێنیان هه‌یه تێیدا بژین و نه كه‌سیش ده‌یان گرێته خۆ) .
یانزەیەم : «اللَّهُمَّ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ, رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيْكَهُ, أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ, أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي, وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشَرَكِهِ, وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا, أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ»
واته: (خودایه ئه‌ی زانا به شته په‌نهان و ئاشكراكان، ئه‌ی به‌دی هێنه‌ری ئاسمانه‌كان و زه‌وی، ئه‌ی په‌روه‌ردگار و پادشای هه‌موو شتێك، شایه‌تی ده‌ده‌م، كه هیچ په‌رستراوێك شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له تۆ، خودایه په‌نات پێ ده‌گرم له خراپه‌ی نه‌فس و ده‌روونم، هه‌روه‌ها له خراپه و شه‌ڕی شه‌یتان و تۆڕی شه‌یتان، هه‌روه‌ها له‌وه‌ی، كه هانم بدات بۆ ئه‌نجام دانی خراپه‌یه‌ك، یان خراپه‌یه‌ك بۆ موسوڵمانێك بهێنم) .
دوانزەیەم : «خوێندنی سورەتی (الكافرون) و (السَّجْدَة) و (الْمُلْك) »
سیانزەیەم : «اللَّهُمَّ أَسْلَمْتُ نَفْسِي إِلَيْكَ, وَفَوَّضْتُ أَمْرِي إِلَيْكَ, وَوَجَّهْتُ وَجْهِي إِلَيْكَ, وَأَلْجَأْتُ ظَهْرِي إِلَيْكَ, رَغْبَةً وَرَهْبَةً إِلَيْكَ, لاَ مَلْجَأَ وَلاَ مَنْجَا مِنْكَ إِلا إِلَيْكَ, آمَنْتُ بِكِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَ وَبِنَبِيِّكَ الَّذِي أَرْسَلْتَ»
واته: (خودایه خۆمم ته‌سلیمی تۆ كرد و كار و بارم بۆ لای تۆ گه‌ڕانده‌وه و ڕوم كرده تۆ و پشتم به‌تۆ به‌ست، ئومێده‌وار و خۆشحاڵم به پاداشته‌كانت و ده‌شترسم له سزاكانت، هیچ حه‌شارگه‌یه‌ك نییه تا خۆم په‌نا بده‌م و هیچ ڕزگاربوونێكیش نییه له سزاكانت، جگه له‌وه نه‌بێت، كه بگه‌ڕێمه‌وه بۆ لای تۆ، باوه‌ڕم هێناوه به په‌رتووكه‌كه‌ت (قورئان) ئه‌وه‌ی، كه وا دات به‌زاندۆته خواره‌وه، هه‌روه‌ها باوه‌ڕیشم هێناوه به پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ت (موحه‌ممه‌د (صلى الله علیه وسلم)) ئه‌وه‌ی كه‌وا ناردووته بۆلای خه‌ڵكی) .
سود وەرگیراوە لە کتێبی قەڵای موسڵمان ، وەرگێڕانى پێشین عبدالله
شێوازەکانی زیکری دوای نوێژەکانلەکاتى دانەوەى قەرزى کەسێک هیچ زیکرێک و دوعایەکى تایبەت هەیە بیکەى بۆ ئەو کەسەى کە قەرزى پێتداوە؟پێغهمبهر (صلى الله علیه وسلم) بە چ دوعایەک شەو نوێژى دەست پێ دەکرد؟چارەسەرى گومان له ئیمان و باوهڕدانزای ئه‌و نهخۆشهی كه بێ ئومێد بووه له ژیان
