ویرده‌كانی دوای نوێژ
1 - «سێ جار بڵێ: (أَسْتَغْفِرُ اللهَ) پاشان: (اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلامُ, وَمِنْكَ السَّلامُ, تَبَارَكْتَ يَا ذَا الْجَلالِ وَالإِكْرَامِ»(1) .
واته: (داوای لێ خۆشبوون له خودا ده‌كه‌م، خودایه تۆ دوور و سه‌لامه‌تیت له هه‌موو كه‌م و كوڕییه‌ك، ئاشتی و سه‌لامه‌تیش له تۆوه‌یه، پیرۆزی بۆ تۆیه ئه‌ی خاوه‌نی شكۆمه‌ندی و ڕێز) .
2 - «لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٍ, اللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِمَا أَعْطَيْتَ، وَلا مُعْطِيَ لِمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْجَدِّ مِنْكَ الْجَدُّ»(2) .
واته: (هیچ په‌رستراوێك شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له (الله)ی تاك و بێ هاوه‌ڵ نه‌بێت، موڵك و سامان و سوپاس و ستایش هه‌ر بۆ ئه‌وه و به‌سه‌ر هه‌موو شتێكیشدا به‌ده‌سه‌ڵات و به‌توانایه، خودایه هیچ ڕێگرێك نییه بۆ ئه‌و شته‌ی، كه تۆ ده‌یبه‌خشیت و هیچ به‌خشه‌رێكیش نییه بۆ ئه‌و شته‌ی، كه تۆ ده‌یگریته‌وه‌و هیچ خاوه‌ن سامان و ده‌سه‌ڵاتێكیش سامان و ده‌سه‌ڵاته‌كه‌ی لای تۆ سوودی پێناگه‌یه‌نێت و له سزات ڕزگاری ناكات) .
3 - «لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ, لَهُ الْمُلْكُ, وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلا بِاللهِ, لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ, وَلا نَعْبُدَ إِلا إِيَّاهُ, لَهُ النِّعْمَةُ وَلَهُ الْفَضْلُ وَلَهُ الثَّنَاءُ الْحَسَنُ, لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ»(3) .
واته: (هیچ په‌رستراوێك شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له (الله)ی تاك و بێ هاوه‌ڵ نه‌بێت، موڵك و سامان و ستایش بۆ ئه‌وه و به‌سه‌ر هه‌موو شتێكیشدا به‌ده‌سه‌ڵات و به‌توانایه، هیچ هه‌وڵ توانا و هێزێك نییه، جگه له‌وه نه‌بێت، كه خودا ده‌یبه‌خشێت، هیچ په‌رستراوێك شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له (الله) نه‌بێت و په‌رستش بۆ هیچ كه‌سێك ناكه‌ین جگه له‌و نه‌بێت، به‌خشین و گه‌وره‌یی و فه‌زڵ و ستایش بۆ ئه‌وه، هیچ په‌رستراوێكیش شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له (الله) نه‌بێت، به‌نیازپاكی و دڵسۆزییه‌وه ئاینه‌كه‌ی په‌یڕه‌و ده‌كه‌ین، خۆ ئه‌گه‌ر بێباوه‌ڕانیش پێیان ناخۆش بێت) .
4 - «( 33 جار بڵێ) سُبْحَانَ اللهِ، (33 جار بڵێ) الْحَمْدُ للهِ، (33 جار بڵێ) اللهُ أَكْبَرُ (پاشان یەک جار بڵێ) لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ, لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ»(4)
واته: (پاك و بێگه‌ردی بۆ خودا..... سوپاس و سایش بۆ خودا.... خودا گه‌وره ترینه..... هیچ په‌رستراوێك نییه، كه شایسته‌ی په‌رستن بێت، جگه له (الله)ی تاك و ته‌نیای بێ هاوه‌ڵ نه‌بێت، سامان و ستایش بۆ ئه‌وه و به‌سه‌ر هه‌موو شتێكیشدا به توانایه) .
5- خوێندنى سورەتى (قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)و (قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ) و(قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ) له‌دوای هه‌موو نوێژه‌كان (5)
6 – خوێندنى (آیة الکرسي) [اللَّهُ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ وَلا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ [البقرة: ٢٥٥] له دوای هه‌موو نوێژه‌كان (6)
7 - «لاَ إِلهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ, لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» . ده جار دوای نوێژی ئێواره و به‌یانی (7).
واته: (هیچ په‌رستراوێك شایسته‌ی په‌رستن نییه، جگه له (الله)ی تاك و بێ هاوه‌ڵ نه‌بێت، موڵك و سامان و ستایش هه‌ر بۆ ئه‌وه، ژیان به‌خشین و مردن به‌ده‌ستی ئه‌وه و به‌سه‌ر هه‌موو شتێكیشدا به‌توانا و به‌ده‌سه‌ڵاته) .
8 - «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ عِلْمًا نَافِعًا, وَرِزْقًا طَيِّبًا, وَعَمَلاً مُتَقَبَّلاً» له‌دوای سڵاودانه‌وه‌ی نوێژی به‌یانی (8) .
واته: (خودایه من داوای زانستی به‌سوود و ڕزق و ڕۆزی پاك و حه‌ڵاڵ و كرده‌وه‌ی وه‌رگیراوت لێده‌كه‌م) .
وەرگیراوە لە کتێبی : قەڵای موسـوڵمان له ویردەكانی قورئان و سووننەتدا
وەرگێڕانی : پێشین عبد الله محمود پێشینی
==========
1- مسلم 1 / 414 {وصحابي الحديث هو ثوبان الهاشمي (رضي الله عنه)}.
2 - البخاري 1 / 255 ومسلم 414 {وصحابي الحديث هو مغيرة بن شعبة (رضي الله عنه)}.
3 - مسلم 1 / 415 {وصحابي الحديث هو عبد الله بن الزبير (رضي الله عنه)}.
4 - «مسلم 1 / 418، هه‌ركه‌سێك ئه‌م ویرده بخوێنێت له دوای نوێژه‌كان ئه‌وه خودا له تاوانه بچوكه‌كانی خۆش ده‌بێت خۆ، ئه‌گه‌ر تاوانه‌كانیشی به ئه‌ندازه‌ی كه‌فی سه‌ر ده‌ریا بێت» مسلم 1 / 418 {وصحابي الحديث هو أبو هريرة (رضي الله عنه)}.
5 - أبوداود (2/86)، والنسائي (3/68)، وانظر صحيح الترمذي (2/8) والسور الثلاث يقال لها: المعوذات، وانظر فتح الباري (9/62) {وصححه الألباني في الصحيحة (654/1514) وصحابي الحديث هو عقبة بن عامر (رضي الله عنه)}.
6 - «هه‌ركه‌سێك ئه‌م ئایه‌ته پیرۆزه بخوێنێت، هیچ شتێك نییه له‌نێوان ئه‌و و به هه‌شتدا جگه له مردن نه‌بێت». النسائي في عمل اليوم واليلة برقم (100)، وابن السني برقم (121)، وصححه الألباني في صحيح الجامع (5/339)، وسلسلة الأحاديث الصحيحة (2/697) برقم (972) {وصحابي الحديث هو أبو أمامة الباهلي (رضي الله عنه)}.
7 - رواه الترمذي 5 / 515 وأحمد 4 / 227 وانظر تخريجه في زاد المعاد 1 / 300 {وصححه الألباني في صحيح الجامع (6436) والصحيحة (114) وصحيح الترغيب (476 و477) وكلمة (يُحْيِي وَيُمِيتُ) ضعيف وانظر: الضعيفة تحت رقم (3276) وصحابي الحديث هو أبو ذر الغفاري (رضي الله عنه)}.
8 - ابن ماجه وغيره، وانظر صحيح ابن ماجه 1 / 152 ومجمع الزوائد 10 / 111 {وصححه الألباني في الروض النضير ( 1199 ) وصحابية الحديث هي أم سلمة (رضي الله عنها)}.
موسوڵمان چی دهڵێت كاتێك كه مهدح و ستایشی كرالە بیرچوونى دوعاى کاتى سەرجێی و جیماع کردنزیکر و دوعاکانى تایبەت بە سەرەمەرگ و نوێژی مردوو و سەرخۆشیزیکرەکانى کاتى خەوتن کامانەیە و ماناى زیکرەکانیش بە کوردی چیە؟چۆنێتى زیکر کردنى پێغهمبهری خودا (صلى الله علیه وسلم) 
