عیباده‌ت به‌چه‌ند شێوازێك پێناسه كراوه، پێده‌چێت گشتگیرترینیان پێناسه‌كه‌ى (شَيْخُ الْإِسْلَامِ ابْنُ تَيْمِيَّةَ) بێت - ڕه‌حمه‌تى خواى لێ بێت- كه ده‌فه‌رموێت :
" الْعِبَادَةُ هِيَ اسْمٌ جَامِعٌ لِكُلِّ مَا يُحِبُّهُ اللَّهُ تَعَالَى وَيَرْضَاهُ مِنَ الْأَقْوَالِ وَالْأَعْمَالِ الْبَاطِنَةِ وَالظَّاهِرَةِ، والبراءة مما ينافي ذلك ويضادّه" واته : عیباده‌ت ناوێكى كۆكه‌ره‌وه‌یه بۆ هه‌موو ئه‌و گوفتار و كرداره ڕووكه‌ش و نادیارانه‌ى كه خواى گه‌وره خۆشیانى ده‌وێت و پێى ڕازیه وه خۆبه‌ریكردنیش له‌و شتانه‌ى كه دژ و پێچه‌وانه‌یه‌تى".
وه كرده‌وه‌ش ده‌بێت به عیباده‌ت ئه‌گه‌رهاتوو دوو مه‌رجى تێدابوو، ئه‌وانیش بریتین له:
ئه‌وپه‌ڕى خۆشه‌ویستى بۆ خواى گه‌وره له‌گه‌ڵ ئه‌وپه‌ڕى خۆزه‌لیل كردن و ملكه‌چى نواندن بۆى، خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت: [ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ (90) ] (الانبياء).
واته: بێگومان ئه‌وان ده‌ستپێشخه‌ریان ده‌كرد بۆ هه‌موو كاروكرده‌وه‌یه‌كى چاكه، و نزا و پاڕانه‌وه‌یان ته‌نها لاى ئێمه ده‌كرده به‌ئاواتى به‌ده‌ستهێنانى ئه‌وه‌ى له‌لاى ئێمه‌یه، و ترسى سزا و تۆڵه‌مانیان هه‌بوو، وه ئه‌وان ملكه‌چ وگوێڕایه‌ڵبوون بۆ فه‌رمانه‌كانمان .
مه‌رجه‌كانى عیباده‌ت:
ڕاستگۆیی له خۆیه‌كلاكردنه‌وه بۆی و نیه‌ت پاكى (ته‌نها خوا مه‌به‌ست بوون) و هاوڕایی شه‌رع (به‌پێی یان به‌گوێره‌ى شه‌رع بێت)، خواى گه‌وره ده‌فه‌رموێت:
[ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلا صَالِحًا وَلا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا (110)](الكهف) .
واته: جا ئه‌وه‌ى كه له‌سزاى په‌روه‌ردگارى ده‌ترسێت و ئومێدى به‌پاداشتى ئه‌و هه‌یه له‌و رۆژه‌ى كه پێى ده‌گات، با كرده‌وه‌ى چاك بۆ په‌روه‌ردگارى ئه‌نجام بدات و هیچ هاوه‌ڵێكى بۆ په‌یدانه‌كات له په‌رستنه‌كانیدا .
الشيخ: محمد بن زيد بن محمد المدخلي.
جیاوازی چییە لە نێوان بیروباوەڕ(العقیدە) و بەرنامە (المنهج)؟حوكمی كەسێ چی یە كە جوێن بدات بە یەكێك لە هاوەڵان ؟من هەندێ جار خەریكە بێ باوەڕ ئەبم ئینجا داواتان لێ ئەكەم ڕێگە چارەیەكم بۆ بدۆزنەوەحیكمەت لە دروست كردنى مرۆڤ و جنۆكەهەندێك گەنج لەم سەردەمەدا كەمتەرخەمى و بایەخ و گوێنەدانیان بەفێرنەبوونى بیروباوەڕ لێ دەبینرێت
