ئیمامی ابن قيم الجوزية رحمه الله تعالى دەڵێت :
ئاوی زمزم باشترین وسەردارترین وبەڕێز ترین ئاوەکان بۆ دەروون وبەنرخترین ئاوە لەلای خەڵک بەدەستی جبریل هەڵکۆڵدراوە وخودا تینوێتی ئیسماعیلی پێ شکاند .

لە صەحيحی مسلم دا لەپێغەمبەرەوە ﷺ هاتووە بە ئەبو زەڕی فەرموو کە چل شەو وڕۆژ لەلای کەعبە مایەوە بێ خواردن وتەنها ئاوی زەمزەمی دەخواردەوە : (متى كنت ههنا ؟ ، قال : قلت : قد كنت ههنا منذ ثلاثين بين ليلة ويوم قال ﷺ : فمن كان يطعمك قال : قلت: ما كان لي إلا ماء زمزم فسمنت حتى تكسرت عُكن بطني ( أي انثنى لحم البطن من السِّمَن ) ، وما أجد على كبدي سُخفة جوع ( أي رِّقة الجوع وضعفه وهزاله ) ، قال ﷺ : "إنها مباركة ، إنها طعام طعم" رواه الإمام مسلم (2473) .
واتە :ئەوە چەند ڕۆژە تۆ لێرەی ؟
دەڵێ : گوتم : سی ڕۆژ وشەوە لێرەم ، پێغەمبەر ﷺ فەرمووی : ئەی کێ خۆراکت دەداتێ ؟
دەڵێ : گوتم : هیچ خواردنێکم نەخواردووە تەنها ئاوی زەمزەم نەبێت وقەڵەو بووم وسکم گەورە بووە ، پێغەمبەر ﷺ فەرمووی : ئەم ئاوە بەرەکەتە ، خواردنە ودەخورێت .

زانایانی فەرموودە جگە لە مسلم ئەمەیانیش بۆ زیاد کردووە : "وشفاء سقم" واتە : شیفای نەخۆشیە .
أخرجه البزار (1171) و(1172) والطبراني في الصغير( 295) ،
وەلە سنن ابن ماجه في المناسك (3062) جابر بن عبد الله لەپێغەمبەرەوە ﷺ گێڕاویەتیەوە کەفەرموویەتی : "ماء زمزم لما شرب له" ،
ئاوی زەمزەم بۆئەوەیە کەبۆی دەخورێتەوە ، واتە : ئاوی زەمزەم بەهەر نیەتێکەوە بخورێت ئەو شتە بەدەس دێت .

جا زانایانی سەلەف کاریان بەم فەرموودەیه کردووە ئەوەتا عبد الله بن المبارك کاتێ حەجی کرد چوو بۆ لای ئاوی زەمزەم وفەرمووی : "اللهم إن ابن أبي الموالي حدثنا عن محمد بن المنكدر عن جابر رضي الله عنه عن نبيك ﷺ أنه قال: "ماء زمزم لما شرب له" وإني أشربه لظمأ يوم القيامة . أهـ وابن أبي الموالي ثقة فالحديث حسن ..
واتە : خودایە ئەوا "ابن أبي الموالي"فەرموودەیەکی لە "محمد بن المنكدر"ەوە لەجابرەوە گێڕاوەتەوە ئەویش لەپێغەمبەرەکەتەوە ﷺ کەئەویش فەرموویەتی : ئاوی زەمزەم بەهەر نیەتێکەوە بخورێت ئەو شتە بەدەس دێت .
دەی من بۆ تینوێتی ڕۆژی دوایی دەیخۆمەوە .

ابن القيم رحمه الله دەڵێت :
وقد جربت أنا وغيري من الاستشفاء بماء زمزم أموراً عجيبة واستشفيت به من عدة أمراض فبرأت بإذن الله وشاهدت من يتغذى به الأيام ذوات العدد قريباً من نصف الشهر أو أكثر ولا يجد جوعاً ويطوف مع الناس كأحدهم وأخبرني أنه ربما بقي عليه أربعين يوماً وكان له قوة يجامع بها أهله ويصوم ويطوف مراراً. أ.هـ
واتە : من وجگە لەمنیش تاقیمان کردۆتەوە وئاوی زەمزەمان بۆ شیفا وچارەسەر بەکار هێناوە وچەندین شتی عەجیبمان لێ بینیوە وبۆتە چارەسەر بۆ چەندین نەخۆشی وخۆم بینیومە کەکەسێک چەند ڕۆژێک خواردوویەتیەوە کەنزیک پازدە ڕۆژ یاخود زیاتر وهەندێ جار چل ڕۆژ لەهەمان کاتدا بەهێز بووە و توانیوێتى بچێتە لای خێزانی و جیماعى لەگەڵ بکات ، وە توانیوێتى کە ڕۆژوو بگرێت وهەندێ جار تەوافیشی کردووە .
زاد المعاد ( 4 / 319 ، 320 ) .

وە شيخ ابن عثيمين رحمه الله تعالى دەڵێت :

کەواتە باش وایە لەکاتی خواردنەوەی ئاوی زەمزەمدا نیەتی ئەو شتە بێنی کەپێت خۆشە وزۆری لێ بخورێتەوە تاوەکو هەموو لاشەی پڕ دەبێت لەو ئاوە ، فەرموودەیەک لەم بارەیەوە هاتووە کەدەفەرموێت : " أن آية ما بين أهل الإيمان والنفاق التضلع من ماء زمزم " أخرجه ابن ماجه في المناسك (1017) والحاكم (1/472) وقال البوصيري: هذا إسناد صحيح ورجاله موثقون .
واتە : نیشانەیەک وجودا کاریەک کەلەنێوان باوەڕدار دوو ڕوو دا هەیە ئەویش زۆر خواردنەوەی ئاوی زەمزەمە .

ئەمەش لەبەر ئەوەیە ئاوی زەمزەم شیرین نی یە بەڵکو ڕووەو شۆرە حەتمەن مرۆڤیش ئەو جۆرە ئاوە ناخواتەوە کاتێ نەبێت کەباوەڕی وابێت بەرەکەت و زۆر خواردنەوەی نیشانەی باوەڕە . أ.هـ الشرح الممتع (7/377 و 378و 379)

نسأل الله أن يسقينا من حوض نبيه يوم العطش الأكبر وصلى الله على نبينا محمد .