یەئجوج و مەئجوج دوو ئوممەتن لە نەوەى ئادەم و بوونیان هەیە و هەن، خواى گەورە لە باسی زیلقەرنەیندا دەفەرموێت:  (حَتَّى إِذَا بَلَغَ بَيْنَ السَّدَّيْنِ وَجَدَ مِنْ دُونِهِمَا قَوْماً لا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ قَوْلاً) (93) (قَالُوا يَا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِنَّ يَأْجُوجَ وَمَأْجُوجَ مُفْسِدُونَ فِي الأَرْضِ فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجاً عَلَى أَنْ تَجْعَلَ بَيْنَنَا وَبَيْنَهُمْ سَدّاً) (94) (قَالَ مَا مَكَّنِّي فِيهِ رَبِّي خَيْرٌ فَأَعِينُونِي بِقُوَّةٍ أَجْعَلْ بَيْنَكمْ وَبَيْنَهُمْ رَدْماً) (95) (آتُونِي زُبَرَ الْحَدِيدِ حَتَّى إِذَا سَاوَى بَيْنَ الصَّدَفَيْنِ قَالَ انْفُخُوا حَتَّى إِذَا جَعَلَهُ نَاراً قَالَ آتُونِي أُفْرِغْ عَلَيْهِ قِطْراً) (96) (فَمَا اسْطَاعُوا أَنْ يَظْهَرُوهُ وَمَا اسْتَطَاعُوا لَهُ نَقْباً) (97) (قَالَ هَذَا رَحْمَةٌ مِنْ رَبِّي فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّي جَعَلَهُ دَكَّاءَ وَكَانَ وَعْدُ رَبِّي حَقّاً) (الكهف الآيات: 93-98) .
واتە: هەتا گەیشتە نێوان دوو شاخى ڕێگر لەوەى لە پشتیەوەیەتى ، و لە پشتیەوە گەلێكى بەدیكرد كە سروشتیان بەشێوەیەك بوو خەریكبوو لەقسەى جگە لەخۆیان تێ نەگەن (93) ووتیان ئەى زولقەرنەین : بێگومان یەئجوج ومەئجوج ـ كە دوو ئوممەتى گەورەن لەنەوەكانى ئادەمن ـ وێرانكارى سەرزەوین بۆ كشتوكاڵ ومرۆڤایەتى ، جا ئایا كرێ وپاداشتێكت دەوێت یان ماڵێكت دەوێت كە بۆتى كۆبكەینەوە بۆ ئەوەى لەمپەرێك لەنێوان ئێمە وئەواندا دروست بكەیت ؟(94) زولقەرنەین ووتى : ئەوەى كە خوا پێمى بەخشیوە لەموڵك و دەسەڵات باشترە بۆم لە ماڵ و دارایی ئێوە ، تەنها بە هێزى خۆتان هاوكاریم بكەن بۆ ئەوەى سەددێك لەنێوان ئێوە و ئەواندا دروست بكەم(95) پارچە ئاسنم بۆ بێنن ، كە ئەوانیش بۆیان هێنا ئەوەبوو بەو ئاسنە هەردوو لاى بەرانبەرى دوو شاخەكەى پێكەوە بەست و بە كرێكارەكانى ووت : ئاگرى بۆ هەڵگیرسێنن ، هەتا ئاسنەكە هەمووى بوو بە ئاگر و پاشان ووتى : مسم پێبدەن بۆ ئەوەى بیكەم بەسەریدا(96) بۆیە گەلى یەئجوج و مەئجوج نەیانتوانى بەسەر سەددەكەدا سەربكەون ، لەبەر بەرزى و لووسێتى ، و نەشیانتوانى كوونى بكەن لەخوارەوە لەبەر پانى و ئەستووری وسەختیەكەى(97) زولقەرنەین ووتى : ئەم لەمپەر وسەددەى كە دروستم كرد وەكو ڕێگریەك لەخراپی وستەمكاریەكانى یەئجوج و مەئجوج ئەوە ڕەحمەتى پەروەردگارمە بە خەڵكى ، بەڵام كە بەڵێنى پەروەردگارم دێت بە دەرچون و هاتنى یەئجوج و مەئجوج دەیڕوخێنێت و لەگەڵ زەویدا یەكسانى دەكات و بەڵێنى پەروەردگارمیش ڕاست و هەقە(98).
 وە پێغەمبەرى خوا  ﷺ  دەفەرموێت: ((يقول الله يوم القيامة يا آدم قم فابعث بعث النار من ذريتك)) واتە: لەرۆژى دواییدا خواى گەورە دەفەرموێت: ئەى ئادەم هەستە و بەشی ئاگر جیابكەرەوە و دەرى بكە لە نەوەكانت... هەتا ئەو شوێنەى فەرموودەكە كە دەفەرموێت:  ((أبشروا فإن منكم واحداً، ومن يأجوج ومأجوج ألفاً))^(١) واتە: مژدەتان لێ بێت یەك كەس لە ئێوەیە و هەزار كەس لە یەئجوج و مەئجوج.

(واتە : کاتێک ئادەم دۆزەخیەکان جیا دەکاتەوە یەک کەس لە ئێمە و هەزار کەس لە یەئجوج و مەئجوجە)
وە دەرچوونیان كە یەكێكە لە نیشانەكانى رۆژى دوایی سەرەتاكانى لە سەردەمى پێغەمبەردا  ﷺ  دەركەوت، لەبەر فەرموودەكەى ئوم حەبیبە - رضي الله عنها – كە دەڵێت: رۆژێكیان پێغەمبەرى خوا  ﷺ  دەرچوو بەترسەوەو دەموچاو سوورهەڵگەڕابوو فەرمووى: ((لا إله إلا الله ويل للعرب من شر قد اقترب، فتح اليوم من ردم يأجوج ومأجوج مثل هذه، وحلق بأصبعه الإبهام والتي تليها))^(٢) .واتە: هیچ خوایەك نییە شایستەى پەرستن بێت بەحەق جگە لە الله نەبێت و هاوار بۆ عەرەب لە شەڕێك كە نزیك بوویەوە، ئەمڕۆ بە ئەندازەى ئەمە كونێك كرا لە سەدد وبەربەستەكەى یەئجوج و مەئجوج، پەنجەى شایەتومانى خستە سەر بەشی خوارەوەى پەنجەگەورەی و بازنەیەكى بچووكى دروست كرد.

سەرچاوە : کتێبی فتاوى أرکان الإسلام: زاناى پایەبەرز : محمد بن صالح العثیمین - رحمه الله –

(١) أخرجه البخاري، كتاب أحاديث الأنبياء، باب قصة يأجوج ومأجوج (3348) . وأخرجه مسلم في الإيمان باب قوله "يقول الله تعالى لآدم أخرج ..." (222).
(٢) أخرجه البخاري في كتاب الفتن، باب قوله النبي ﷺ: "ويل للعرب..." (7095)، ومسلم في الفتن باب اقتراب الفتن وفتح ردم يأجوج ومأجوج (2880).