نزا له كاتی به‌ره‌نگاربوونه‌وه‌ی دوژمن و خاوه‌ن ده‌سه‌ڵات
* «اللَّهُمَّ إِنَّا نَجْعَلُكَ فِي نُحُورِهِمْ، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شُرُورِهِمْ» (1 ) .
واته: (خودایه تۆ ده‌كه‌ین به گژیاندا و په‌ناشت پێده‌گرین له زه‌ره‌ر و زیان و خراپه‌یان) .
* «اللَّهُمَّ أَنْتَ عَضُدِي, وَأَنْتَ نَصِيرِي, بِكَ أَجُولُ, وَبِكَ أَصُولُ, وَبِكَ أُقَاتِلُ» ( 2) .
واته: (خودایه تۆ یارمه‌تی ده‌ر و سه‌رخه‌رمیت، به پشتیوانی تۆ ده‌جوڵێم و به پشتیوانی تۆ هه‌ڵمه‌ت ده‌به‌م و به پشتیوانی تۆش ده‌جه‌نگم) .
* «حُسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ» ( 3) .
واته: (خودامان به‌سه، كه یارمه‌تی ده‌رمان بێت، هه‌ر ئه‌ویشه باشترینی پشتیوان) .
نزای ئه‌وه‌ی، كه ترسا له سته‌می ده‌سه‌ڵاتدار
* «اللَّهُمَّ رَبَّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ, وَرَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ, كُنْ لِي جَارًا مِنْ فُلاَنِ بْنِ فُلاَنٍ, وَأَحْزَابِهِ مِنْ خَلاَئِقِكَ, أَنْ يَفْرُطَ عَلَىَّ أَحْدٌ مِنْهُمْ أَوْ يَطْغَى, عَزَّ جَارُكَ, وَجَلَّ ثَنَاؤُكَ, وَلاَ إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ» (4 )
واته: (خودایه په‌روه‌ردگاری حه‌وت ئاسمانه‌كان و په‌روه‌ردگاری عه‌رشی گه‌وره، پشتیوانم ببه له دژی فڵانی كوڕی فڵان و دار و ده‌سته‌و كۆمه‌ڵه‌كه‌ی له دروستكراوه‌كانت، له‌وه‌ی، كه یه‌كێكیان زاڵ ببێت به سه‌رمدا و ئازارم بدات، یان زیاده ڕه‌وی بكات به‌رامبه‌رم، به‌ڕاستی به‌هێز ده‌بێت ئه‌وه‌ی، كه په‌نات پێ بگرێت، گه‌وره و پیرۆزه ستایش كردن له سه‌رت و هیچ په‌رستراوێكیش نییه، كه شایسته‌ی په‌رستن بێت، جگه له تۆ) .
* «اللهُ أَكْبَرُ, اللهُ أَعَزُّ مِنْ خَلْقِهِ جَمِيعًا, اللهُ أَعَزُّ مِمَّا أَخَافُ وَأَحْذَرُ, أَعُوذُ بِاللهِ الَّذِي لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ, الْمُمْسِكِ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ أَنْ يَقَعْنَ عَلَى الأَرْضِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ, مِنْ شَرِّ عَبْدِكَ فُلاَنٍ, وَجُنُودِهِ وَأَتْبَاعِهِ وَأَشْيَاعِهِ, مِنَ الْجِنِّ وَالإِنْسِ, اللَّهُمَّ كُنْ لِي جَارًا مِنْ شَرِّهِمْ, جَلَّ ثَنَاؤُكَ، وَعَزَّ جَارُكَ, وَتَبَارَكَ اسْمُكَ, وَلاَ إِلهَ غَيْرُكَ» (سێ جار) (5 ) .
واته: (خودا گه‌وره‌تر و به‌هێزتره له هه‌موو دروست كراوه‌كانی، خودا به‌هێزتره له‌وه‌ی، كه من لێی ده‌ترسم و سڵی لێ ده‌كه‌م، په‌نا ده‌گرم به‌و خودایه‌ی، كه هیچ په‌رستراوێك نییه، شاییسته‌ی په‌رستن بێت، جگه له‌و، كه ڕاگیر كاری هه‌ر حه‌وت ئاسمانه‌كانه تا نه‌كه‌ون به زه‌ویدا به ڕێ پێدان و ئیزنی خۆی، له زه‌ره‌ر و زیانی به‌نده‌كه‌ت فڵانه كه‌س، هه‌روه‌ها ده‌سته و شوێنكه‌وتوان و كۆمه‌ڵه‌كه‌ی له جنۆكه و مرۆڤ، خودایه ببه به پارێزه‌رم له شه‌ڕ و خراپه‌یان، ستایشت پیرۆز و گه‌وره‌یه و به هێزیشه ئه‌وه‌ی، كه پشت به تۆ ببه‌ستێت و پیت و به‌ره‌كه‌تی ناوه‌كانیشت زۆر و گه‌وره‌یه و هیچ په‌رستراوێكیش نییه، كه شایسته‌ی په‌رستن بێت، جگه له تۆ).
نزاكردن له دوژمن
* «اللَّهُمَّ مُنْزِلَ الْكِتَابِ, سَرِيعَ الْحِسَابِ, اهْزِمِ الأَحْزَابَ, اللَّهُمَّ اهْزِمْهُمْ وَزَلْزِلْهُمْ» ( 6) .
واته: (خودایه ئه‌ی دابه‌زێنه‌ری قورئان، ئه‌ى موحاسه‌به‌كارى خێرا، بشكێنه ده‌سته و كۆمه‌ڵه‌ی بێ باوه‌ڕان، خودایه هێز و ده‌سه‌ڵاته‌كه‌یان بشكێنه و له‌رزه و شكستیان به‌سه‌ر بهێنه) .
چی ده‌ڵێت، ئه‌گه‌ر له كۆمه‌ڵه‌یه‌ك ترساى
* «اللَّهُمَّ اكْفِنِيْهِمْ بِمَا شِئْتَ» (7 ) .
واته: (خودایه بم پارێزه له خراپه‌یان به‌و شته‌ی، كه خۆت ویستت له‌سه‌ریه‌تی) .
===========
[1]- أبو داود 2 / 89 وصححه الحاكم ووافقه الذهبِي 2 / 142 {وصححه الألباني في صحيح الجامع (4706) وصحابي الحديث هو أبو موسى الأشعري (رضي الله عنه)}
[2]- أبو داود 3 / 42 والترمذي 5 / 572 , وانظر صحيح الترمذي 3 / 183 {وصححه الألباني في صحيح أبي داود ( 2366 ) وصحابي الحديث هو أنس بن مالك (رضي الله عنه)}.
[3]- البخاري 5 / 172 {وصحابي الحديث هو عبد الله بن عباس (رضي الله عنهما)} .
[4]- البخاري في الأدب المفرد برقم 707 وصححه الألباني في صحيح الأدب المفرد برقم 545 {وهذا أثر من قول عبد الله بن مسعود (رضي الله عنه)}.
[5]- البخاري في الأدب المفرد برقم 708 وصححه الألباني في صحيح الأدب المفرد برقم 546 {وهذا أثر من قول عبد الله بن عباس (رضي الله عنهما)} .
[6]- {البخاري (2775) و} مسلم 3 / 1362 {وصحابي الحديث هو عبد الله بن أبي أوفى (رضي الله عنه)} .
[7]- مسلم 4 / 2300 {وصحابي الحديث هو صهيب الرومي (رضي الله عنه)} .
وەرگیراوە لە کتێبی : قەڵای موسـوڵمان له ویردەكانی قورئان و سووننەتدا
وەرگێڕانی : پێشین عبد الله محمود پێشینی
دوعاى ترس و دڵەڕاوکێئایا ڕاستە دوعا و پاڕانەوە لەنێوان نیوەڕۆ و عەسردا لەڕۆژی چوارشەمماندا سوننەتە؟ کەسى قەرزار چ دوعایەک بکات بۆ دانەوەى قهرزەکانى؟چ دوعایەك باشە بیخوێنم بۆ ئەوەى لە إمتحانى مەكتەب دەربچم ؟حوكمى هەڵواسینى دوعا وچاوبەست بە ملی كەسێكدا
